Ome Herman

Plotseling, een bericht een ernstig bericht!
De woorden zag je als een waas voor je ogen.
Plotseling, heel de familie in angst.
Plotseling een rinkelende telefoon!
Het is zo plotseling gebeurd zo onverwachts!
Niemand had het gedacht dat het zo zou gebeuren.
O je moest in leven blijven, het moest, het mocht niet voorbij gaan!
toen op een tijdstip hoorde je de woorden, de woorden die je niet wou horen.
De woorden die je in elkaar deed storten van verdriet!
Nee we geloofden het niet. We wouden het niet geloven!
Het is nu al 8 jaar geleden, de herinneringen blijven.
Als ik naar de familiefoto kijk,komen kleine herinneringen komen terug.
Iedereen moest het leren accepteren dat het voorbij was.
Nu is het 8 jaar geleden, je bent uit het oog maar niet uit het hart (L)(L)(L)

© Copyright Annerieke Sch