Dwarrelt neer op bergen dood

je streelt het leven
in de boom
koestert groen en
vlijt ze loom
langs takken die je buigt
en met een zachte ruis
sluit je de zomer

je bladert met geritsel
door de kroon
dolt en tolt en
draait de gele kant
naar rood en dwarrelt
neer op bergen dood

je wist het trillen
van de zon
blaast koele wolken
om de vogelzwermen
die vluchten voor de
kentering naar herfstluchten