In onschuldig wit

de zwarte
knoppen leven
in rood lijnt nog
hun felle pijn

het prille groen
gestorven omdat
de jeugd er
niet mocht zijn

toch groeien ze
naar licht en openen
hun waarheid in
onschuldig wit

dat in de warme zomers
bloeit tot in het hart
het zwart vergeet en in
oranjegeel weer toekomst weet