Uren kan ik staren
Uren kan ik staren
naar de vangreel langs de weg.
In een stroming van gedachtes,
neemt het m'n zorgen even weg..
Uren kan ik staren
naar de wolken in de lucht.
En den ik aan het verleden,
in een hele diepe zucht..
Uren kan ik staren
naar het einde van de zee.
Al luisterend naar de stroming,
neemt het me in gedachte mee..
Uren kan ik staren
naar de sterren en de maan.
Kom ik daar maar even zijn,
heel ver hier vandaan..
© Copyright Amie
Ingezonden door
Amie
Geplaatst op
27-08-2009
Over dit gedicht
Ik schreef het op vakantie