Alsjeblieft, ga weg.

Telkens als ik mijn ogen sluit,
kom jij weer op in mijn gedachte
maar toch moet jij mijn leven uit
want jij wil meer dan ik verwachte.

Ik was steeds duidelijk tegen jou,
nog nooit heb ik tegen jou gelogen,
jij bent voor mij een onmogelijke vrouw,
want nu ben ik het die jou heeft bedrogen.

Zie ik het dan totaal verkeerd,
ben ik hier nou de boeman dan?
ik zeg je ik ben zeer vereerd,
omdat jij zonder mij niet leven kan.

Maar nu wil ik je nooit meer zien,
ik ben je al weken meer dan zat,
en in de toekomst, heel misschien,
kom jij bij toeval op mijn pad.

© Copyright jos vd schot

Ingezonden door

jos vd schot

Geplaatst op

12-08-2009

Over dit gedicht

Hoe vertel je iemand?

Tags

Onmogelijk Pech