gepest

Het gaat in een roes voorbij,
Die aandachttrekkerij,
Maar toch huil ik tot diep in de nacht,
Er was wel één iemand die aan mij dacht,
Maar toch heb ik verdriet,
En weer word ik bespied,
Ik word gekwetst,
En mijn moeder zwetst,
Dat ik me er niks van aan moet trekken,
Maar dat doe ik wel,
Als een soort bevel.

© Copyright Amber Van Lieshout