Glimlach

Ik geloofde jouw glimlach
en rode zomerse rozen
omdat jij er zo goed uitzag
begon ik hevig te blozen

nu zie ik alleen slechts
dat spook in de spiegel
op zoek naar iets echts
en niet dat gegiechel

ik kijk naar jouw foto
ben weer even ontroerd
als toen bij die auto
nadat ik jou had ontvoerd

nu zie ik alleen maar
die geest in de kamer
in de leegte waarin ik staar
staat de man met de hamer

die ontneemt mij mijn glimlach
en al mijn liefde te geven
wat ik toen in jou zag
leeft slechts in een ander leven.

© Copyright mobar