In het schilderij gekropen

Aan de muur
naast ons haardvuur
hangt een schilderij
een beeld dat telkens spreekt tot mij
het nodigt me uit om binnen te komen
't overtreft mijn stoutste dromen.

Zal ik dan toch maar eens proberen
en me in het landschap keren
de schaapjes streel ik met mijn hand
'k vlei me neer in het warme zand
de bloempjes kan ik niet plukken
onmogelijk om me hier te bukken.

Ik ben nu vastgelegd in een tijd
misschien wel tot in eeuwigheid
hier staan de uren stil
is het dat nu wat ik wil
hoe kom ik hier terug uit
niemand hoort me, ook al roep ik luid.

© Copyright marleen de kimpe