Lakens

Het was zeker niet die winter
in jouw kelderappartement aan de kade
waar we ons tegoed deden
aan schooljuffrouwpoëzie en chocolade
onze lijven lichaamswarmte aan elkaar
en smoezelige lakens tussen onze dijen
ach konden we maar vrijen
zonder vrije geesten
maar wij zondige beesten
deden eenzaam wat we vreesden

het was ook niet tien jaar later
toen jij mij betrapte op een kater
in die kamer in een breed hotel
met onder mijn arm een krolse del
toen je de dagen met mij doornam
met rekeningen en doordrammen
onze lichaamswarmte lijvig tegenover elkaar
en smoezelige lakens over onze knieën.

© Copyright mobar