Lieve papa

Al 5 jaar lang, ben ik bang..
Ik weet dat jij ons vroeg zal verlaten..
Ik kan er met niet veel mensen over praten..
Alleen met mijn liefste zus en tevens mijn beste vriendin,
vanaf het begin..
deel ik alles samen met haar...
Al 5 jaar lang...
Ben jij aan het vechten, en je bent een doorzetter, ben zo trots op jou!

Weet je hoe het voelt als je je papa achteruit ziet gaan?
Weet je hoe het voelt als je papa steeds zwakker en zwakker wordt,
Weet je hoe het voelt als papa papa niet meer is...
De ziekte heeft je in je macht, met alle kracht.. verlies ik je steeds een beetje meer..
lieve papa ik wou en wenste dat het nog langer kon duren, ik had jou veel meer gegund dan dat jij de laatste jaren zo moest leven met angst, pijn en verdriet..
want dit is het leven niet...
zo wil je niet verder leven..
Weet je hoe het voelt als je nergens meer van kan genieten,
Ik weet hoe het voelt, want ik voel je pijn papa, ik wou dat ik er nog meer voor je kon zijn, ik doe mijn best en dat zal ik blijven doen...

Ik hoop op de dag van vandaag dat je nog kan genieten van alle momenten dat we samen zijn.. Maak er wat van, zolang het nog kan...

Houd Vol!
Tiamo Papa..

Liefs je dochter...

© Copyright Elvira Miceli

Ingezonden door

Elvira Miceli

Geplaatst op

18-05-2009

Over dit gedicht

Zieke Papa, gevecht tegen kanker

Tags

Kanker Verdriet Ziekte