Alles wat ik wou

mijn grote liefde is dat je van me houden kan,
dat je me vertrouwen kan,
dat is alles wat ik wou.

maar op het moment dat jij het uitmaakte wist ik het,
je haat me,
je kan me niet vertrouwen.

op dat moment wou ik dat ik vrienden had,
op wie ik kon uithuilen,
van wie ik houden kon.

dat ik iets had om mee te gooien,
of misschien te smijten,
maar dat had ik niet.

of dat ik dat stomme smsje,
waarin stond dat het uit was,
gewoon niet gekregen had.

als dat zo was geweest,
of hij het me gewoon had verteld,
dan had ik hem vergeven.

misschien waren we dan nog vrienden,
of een ex-stel,
maar het is gewoon over en uit.

houden van doet hij toch niet,
hij haat me gewoon,
dat is wat hij bedoelde.

maar nu heb ik een vriendje,
die weet wat een meisje wil,
en liefde en aandacht schenkt.

dan hoef ik geen vrienden,
of dingen om mee te smijten,
dan ben ik gewoon ik.

ik die ik altijd had willen zijn,
niet met deze vriend,
maar ook met die andere.

dat we lief en leed delen kunnen,
is voor mijn alleen al,
een grootst gevoel van vertrouwen.

als je dat winnen kan bij mij,
alleen al om dat,
blijf je bij mij en maak je me blij.

dat is alles wat ik altijd al wou,
liefde en geluk,
en stiekem ook een vriend.

© Copyright daggy duck

Ingezonden door

daggy duck

Geplaatst op

14-04-2009

Over dit gedicht

al mijn gedachten van mijn lieve vriend en mijn vriend die me gewoon haat.

Tags

Leed Liefde Uit Verkering