Zonsondergang
In het donker zie ik een prachtig licht.
Het is zo helder en het is zo’n mooi gezicht.
ik weet niet wat het is maar ik zie het onder gaan.
En opeens verschijnt de maan.
Het heldere licht is niet meer in zicht.
Ik ben nu op de maan gericht.
Ik zit buiten en val in slaap, ik heb het koud.
Ik droom over een helder licht, een maan en een astronaut.
Ik word wakker en het heldere licht komt weer in zicht.
Ik blijf elke avond op dit heldere licht gericht.
© Copyright shirley schmitz
Ingezonden door
shirley schmitz
Geplaatst op
12-04-2009
Over dit gedicht
een ik-persoon die niet weet wat hij ziet als de zon onder gaat.