Zonsondergang

In het donker zie ik een prachtig licht.
Het is zo helder en het is zo’n mooi gezicht.
ik weet niet wat het is maar ik zie het onder gaan.
En opeens verschijnt de maan.
Het heldere licht is niet meer in zicht.
Ik ben nu op de maan gericht.
Ik zit buiten en val in slaap, ik heb het koud.
Ik droom over een helder licht, een maan en een astronaut.
Ik word wakker en het heldere licht komt weer in zicht.
Ik blijf elke avond op dit heldere licht gericht.

© Copyright shirley schmitz

Ingezonden door

shirley schmitz

Geplaatst op

12-04-2009

Over dit gedicht

een ik-persoon die niet weet wat hij ziet als de zon onder gaat.

Tags

Koud Maan Gezicht