Verdriet door jou

Ik heb zo vaak geprobeerd het te stoppen
Maar het blijft door gaan

Als ik terug denk aan de tijden dat ik bij je was
Moet ik huilen om wat het nu is

Soms denk ik was je maar dood
Dan had ik misschien wel minder pijn en verdriet dan nu
Als ik nu fantaseer dat jij er niet meer bent
Voelt dat als een opluchting
Nooit meer angst of verdriet

Iemand waar je toch bijna het meest van moet houden
Geeft je het gevoel niets om jou te geven
Je zelfs bijna vergeten
Je te zien als een loge
Niemand weet hoe ik mij daar over voel
Niemand weet hoe veel verdriet ik heb

Was hij maar gewoon normaal als alle andere
Dan kon ik mee praten dat hij de beste en sterkste van de wereld is

Alle anderen snappen mij niet
Die weten niet hoe ik mij voel
Wat dit met mij doet
Ik ben getekend voor het leven
Ik zal niet durven om al mijn energie en liefde te geven
Ik zal altijd blijven wantrouwen
Ik zal altijd bang zijn om weer deze pijn mee te maken

© Copyright jane schokkenkamp