De laatste dag van het jaar
Ze neemt jouw liefde naar de zee
onwaarschijnlijk ver van hier
waar ik je mis in hart en nier.
Nu je stil komt te staan
in het verlangen om met een mens
een mens te zijn, ik mis je.
Er hangt een mystieke mist
doorzichtige illusies en engelen
boven velden van het platteland
En in de stad schrijft zij een brief
ze heeft je lief in laatste tranen
er is niet anders dan geloof in liefde
de tijd heeft je kaal achtergelaten
woorden van inkt verkleurd door tranen,
We eten kaas op de bank
en warme soep
waarom heb je me niet geschreven
vraag ik je met opgeheven hoofd
het is me niet gelukt
de juiste woorden te vinden
dat kan ik zien
het is jouw gezicht dat zwijgt
nu maar zien dat ik een ander krijg
de laatste dag van het jaar
staat op het punt
van beginnen.
© mobar
© Copyright mobar
Ingezonden door
mobar
Geplaatst op
30-12-2022