Beschadigd

Beschadigd

Ik voel mij gebroken vernederd ongehoord en onbelangrijk.
Ik ben gevormd.
Gevormd door het verleden.
Gevormd door die fout waardoor ik niet werd begrepen.
Ik zat in een lichaam die met mij op de loop ging.
Klachten nu jaren later te plaatsen.
Maar jij vergat de diagnose mij te delen.
Dus ondertussen bezocht ik artsen velen.
Ik kreeg paniek maar weer kreeg ik te horen je bent aandacht ziek.
Maar ik heb niet gelogen ik had echt gelijk.
Mijn lijf deed echt raar.
Maar in plaats van mij te informeren lied je mij stil gaan.
Maar telkens weer een opvlieger ik raakte voorledig in paniek.
Maar weer kreeg ik te horen je bent geestelijkziek.
Ik voel weer die hand die slaat in mijn gezicht.
Die duw van de trap omdat ik door het onbegrip naar lucht hap.
Een opvlieger niet herkend ik raakte er totaal niet aan gewend.
Ik raakte volledig in paniek.
Ondertussen zocht ik maar door.
En toen vond ik jou.
Jij kon mij helpen en gauw.
Maar weer bleek niets minder waar.
Je had mij in de macht en verkracht.
Nu jaren later het doet nog steeds pijn.
Het liefst heb ik dat ik verdwijn.
Weg uit dit bestaan maar dat gaat niet.
Daarmee doe ik ook de goede verdriet.
Dus vecht ik maar weer door.
Al vraag ik mij soms of waarvoor.
Mijn vertrouwen het is weg.
Ook al doet men echt hun best.
Het is de stem in mijn hoofd die het verpest.
Ik hoop dat het ooit weer heelt.
De pijn van het onbegrip van buiten onzichtbaar maar van binnen maakt het mij kapot.

© Copyright 123benikweer

Ingezonden door

123benikweer

Geplaatst op

04-06-2022

Over dit gedicht

Over de onbegrepen jaren door fout arts en zoektocht naar een diagnose

Tags

Misbruik Onbegrip Overgang