Het kronkelpad
Uit 'Het absurdistisch universum'
Een dichter die het in de diepte zocht,
wat hij buiten in de wind ook had kunnen vinden,
kreeg last van optrekkend vocht
en wat zo meer in duister opdrong tot hinder
Daar diep in zijn vroegste dromen
waar feeen en elven ooit vlogen
vond hij niets dan niet te ontkomen
spijt over alles dat bleek verbogen.
Verbogen in de schijn als het weten
in de waan van de dagen, als wijs ervaren
wordt in de illusie van het als zeker gemeten
gelijk dat liegt zich steeds te verklaren.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
02-02-2022
Over dit gedicht
'Het leven is de weg door het vergeten', zei de denker en zag de eerste lach van zijn moeder.