Tholen in het voorbijgaan,

Uit 'Het romantisch avondmaal'

Wij fietsten met de zon mee die nog
het zilver van de wilgen toonde
in het uur dat de wegen de rust
aan het hervinden waren.

Gingen wij daar in die herinnering
dat een dominee in het zwart
ons minzaam groette met een bijbels weten
in het voorbijgaan op zijn hoge herenrijwiel

gezeten, of dat nog niet genoeg was, geviel het
dat wij klokken hoorden van ergens
dat wij de woorden hoorden
die hij scheen in gedachte had.

Guido van Geel

© Copyright guido