het oude huis
het oude huis
kraakt in zijn voegen
het dak is niet meer waterdicht
’t is eigenlijk geen gezicht
maar wat kan het verhalen vertellen
over al die tijd van zijn bestaan
de lieve mensen die er woonden
de kinderen spelend in de tuin
nu aan het einde afgedankt
de muren scheuren
wie wil daar nog wonen
straks zal het niet meer bestaan
en na een aantal jaren
zal niemand nog weten
van dat huis, ooit veilig en warm
dat huis is dan gewoon vergeten
en af en toe
bij oude foto’s hoor je zeggen
zeg weet je nog
wie woonde daar, weet jij dat nog
© Rita Arends
© Copyright rita arends
Ingezonden door
rita arends
Geplaatst op
03-06-2021
Over dit gedicht
huizen zijn als mensen, alles gaat voorbij