De zee

Geboren Haagse, kind van de zee,

haar golven, ongrijpbaar, ze voeren me mee.

Lucht vult mijn longen, de wind die me streelt,

al heel wat geheimen heb ik met haar gedeeld.



Soms ga ik schreeuwen, luid en ongeremd,

niemand kan het horen, want de zee overstemt.

Ik ren door de branding, blote voeten in het sop,

niet bang om te vallen, de zee vangt me op.



Een wonder, dat is ze, van moeder natuur,

altijd aanwezig, kolkend en puur.

Ik merk dat ik huppel, mijn pijn neemt ze mee,

Wat is ze een bijzonder, die krachtige zee.

© Copyright Saskia Kok