Droom

moest gelaten laten
onverhoopt slecht hopen
naar vermogen pogen
sprakeloos slechts praten

zag een blije Rutte
deuren openzetten
tijd voor operette
einde van lang dutten

mocht met schriele schreden
grote afstandspassen
uit m’n kas verkassen
traag naar buiten treden

ging uitbundig juichen
huilen, lachen, vloeken
verre einders zoeken
hemelbogen buigen

zag weer virus komen
ben doorweekt, weer binnen
kan opnieuw beginnen
turf weer al mijn dromen

210520

© Copyright Lucas

Ingezonden door

Lucas

Geplaatst op

31-01-2021

Over dit gedicht

problemen door corona

Tags

Corona