Vluchtend maar al gevangen.

Ik rende weg, vluchtend voor de nacht.
Zoekend, of ergens een lichtpuntje op mij had gewacht.
Maar de zon ging al onder achter de bergen.
Alsof ze haar licht wilde verbergen.

Ik was vrij in de donkerste put.
Mijn leven had geen enkele nut.
Of was ik gevangen achter de tralies van de zon.
Dat ik daarom het niet meer zien kon.