aan het sterfbed

Aan het sterfbed

zijn handen waren al gevouwen
toen het daglicht schijnen kwam
naast hem zijn getrouwen
die het leven hem ontnam
het waken moe
de ogen zwaar
zijn laatste blik stopte hen onder
met een glimlach
zoals vroeger
toen ze nog klein waren
voor het slapen
toen ze ontwaakten
vonden ze hem, zijn getrouwen
een glimlach om de lippen
de handen zelf gevouwen.

© Copyright Istvan Koning

Ingezonden door

Istvan Koning

Geplaatst op

26-08-2020

Over dit gedicht

met een glimlach om de mond

Tags

Grootvader Levenseinde Vader