Onweer

Een mistige waas daalt over het land,
de vogels staken hun gezang,
een plotse stilte valt, eerlang
het onweer aanbeland.

De hele natuur houdt de adem in,
een lichte bries beroert het blad
en tilt het zachtjes op, zodat
het ruist en fluistert binnenin.

De lucht kleurt donker als de nacht,
zwart naderen de wolken,
ze tuimelen en kolken,
de wind zwelt aan met groter kracht.

Een bliksemflits doorklieft 't zwerk,
slaat als een zweepslag in 't rond
en richt haar lading naar de grond,
haar grillig licht verblindend sterk.

Gevolgd door donderend geweld,
de aarde dreunt en beeft,
en boezemt angst in al wat leeft,
door regenvlagen vergezeld.

Genadeloos slaan deze neer
en alles kreunt onder 't gewicht,
maar in de verte wordt het licht
en zingt de eerste vogel weer.

© Copyright Huub