Ademloos
Nu ieder moment het zwaard
ook mij kan treffen en ik
ademloos verdwijn.
Weet, dat ik wederkeer,
in de allermooiste vormen
denkbaar.
Als het moment aanbreekt
dat mijn woorden vervagen.
Mijn liefde zal je verder dragen.
Als niets meer vanzelfsprekend is
voel dan dat wat ik nalaat, in iedere
stille kamer.
Als de tijd is aangebroken
dat mijn volgende dag eindigt.
Laat het dan niet eindig zijn.
Nooit zal er sprake zijn
van een blijvend afscheid.
Vinden doe ik je overal.
---
Ingrid van der Weegen 2020
www.debronmedia.com
© Copyright Ingrid van der Weegen
Ingezonden door
Ingrid van der Weegen
Geplaatst op
15-04-2020
Over dit gedicht
Geschreven voor alle mensen.