Toekomst sluit verleden

Een hart heeft in het stof gebeten
Het pad van toekomst doorkruist
Elkaar werd zoveel verweten
Met wonderen erin geluisd

De winter in je hart
Het zonlicht van valse sterren
Momenten maakten verward
Je leeft apart

De kraaienmars werd gezongen
De tonen uit de toon
Het voelde als gedwongen
Zij bleef andere enige icoon

De tijden van de toekomst
Het verleden vloog voorbij
Er was geen overeenkomst
Maar nu zet ze alle zeilen bij

Roel van Ekeris©

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

11-03-2020

Over dit gedicht

afstand nemen en opnieuw beginnen

Tags

Hart Pad Stof Tijden Winter