het voedselplukbos
Een lief klein hangbuikzwijntje
en 't was beslist een kleintje
speelde vrolijk in het
voedselplukbos,
het groef
met zijn familie,
in opdracht,
de hele bodem los.
Dat scheelde in het spitten.
Daarna gingen ze lekker pitten.
Als ik als hangbuikzwijn
ooit reïncarneer,
dan wil ik daar ook wonen.
In dat geweldige voedselplukbos,
lekker wroetend
mooi tussen de bomen.
©Rita Arends
© Copyright rita arends
Ingezonden door
rita arends
Geplaatst op
10-03-2020
Over dit gedicht
aan de rand van Groningen komt zo'n bos. Om de grond om te woelen en los te maken mogen de varkens steeds een stuk bewerken waarna er allerlei wordt geplant, dan iedereen mag plukken.