Storm in de duinen
Kale takken
Sommigen staan op knakken
De hemel bijna geraakt
Wind niet verzaakt
Stormend voorjaar
De wind ratelt maar
Opstuivend duinzand
Zeedennen buigen heel parmant
Fluitende winden
Het zand doet verblinden
Gezandstraalde snoet
Een man verliest zijn bolhoed
In de wind hangen
Naar koffie verlangen
De golven zullen bij je komen
Het laat ook jouw hart sneller stromen
Roel van Ekeris©
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
09-03-2020
Over dit gedicht
stormvloed