Witte paarden in de sneeuw
Ze was een vrouw in de kracht van haar leven
Daar op de nachtelijke vlakte stil in de kou
Ze fotografeerde wat en stond te beven
Deze nacht was duisternis ontrouw
In droomrijk witte beelden
Waar haar ogen nimmer verveelden
Witte paarden in de sneeuw
Ons avontuur duurde gevoelsmatig wel een eeuw
Liefde voor het natuurlijk theater
De fascinatie maakte het later en later
Verbloemd in droomrijk ritueel
Voor haar oogvocht werd het teveel
Zacht beroerde ik haar haren
De witte paarden die sneeuwrijk gras vergaarden
De schoonheid van haar natuur
In ons verbeeldend avontuur
De liefde van ons samen verpakt in het nachtelijk ritueel
De witte paarden en hun manen
Als gezamenlijke dromen weer kwamen
Met witte paarden in de sneeuw
Het viel ons die nacht ten deel
Roel van Ekeris©
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
28-02-2020
Over dit gedicht
witte paarden in de sneeuw