Een kathedraal aan tranen

Een kathedraal aan tranen
De wanen na de dag
Ze wandelde door lanen
Van robuuste bomen maakte ze gewag

Het schijnlicht van de sterren
Het verdriet dat komt van verre
Ze lacht er naar de maan
Daar kwam zij vandaan

De hemel en haar helden
De oorlog kent zijn slagvelden
De tranen door muziek
Haar wenk oogt zo ludiek

De gevoelens mogen huilen
De nacht laat haar schuilen
Het leven ploegde voort
Ze dicht er onverstoord

Roel van Ekeris©

© Copyright Verwijderde gebruiker

Ingezonden door

Verwijderde gebruiker

Geplaatst op

28-02-2020

Over dit gedicht

oorlogsgedicht, verwerking

Tags

Helden Hemel Sterren Verdriet Wanen