De dood van een roos
Het staat op een grafsteen geschreven
Het leven zoals het was
In woorden zo gedreven
Het begon al met de kleuterklas
Gebleven is de herinnering
Gedachten van vertedering
De schoonheid van zijn bloem
Z’n bloei in goed fatsoen
Gedachten mogen juist gelukkig maken
Ook al zul je bij de steen nu waken
De tijd heeft het verdriet onttrokken
De roos weet innerlijk gevoel te lokken
Waar geluk verdwenen is
Liefde en gevoel door het gemis
Maar dankbaarheid mocht bloeien
In gedachten door mocht groeien
Roel van Ekeris©
© Copyright Verwijderde gebruiker
Ingezonden door
Verwijderde gebruiker
Geplaatst op
23-02-2020
Over dit gedicht
een bloeiende roos bij het graf, waar de liefde van weleer voelbaar is