de Hoop

Uit 'Het absurdistisch universum'

Hij liep in het verlangen terug te vinden
wat hij zo ver verbrand verlaten had
niets restte hem dan zijn weg te gaan
te vinden dan de sporen in het strand.

Dreef er wiegend met de golf na golf
wat hij zo ver voor de droom vergeven had
niets keek hem met leven de ogen aan
de onschuld van de dood de strijd verloren.

Ging hij door het diep buigende gras
door het zoute zand hard na gezeten
tot hem restte in zijn hart als het natte as
te vinden wat hij nooit echt weten kon.

Guido van Geel

© Copyright guido