De drank in de man
De drank baant zich een baan
in mijn kostbaar orgaan
het wegt zich een weg
ik heb geen enkele zeg
zie hoe mijn nieren zwierig zieltogen
onder drank geschonken in fraaie bogen
wil wel stoppen maar kan niet
slurp mijn Bacardi-cola door een riet
gooi het dorstige verslavende nat
in de diepte van mijn droog keelgat
zie het gebibber en gezever
van mijn opgezwollen lever
mijn huid toont grauw en vaal
vanwege deze kankerachtige kwaal
geen enkele bestraling dient enig nut
zal verkrampen in de diepste krocht en put
oh en ik smaakte laatst een borrel in die bar
zo zacht zo zoet zo was ik ervan in de war
voor de gewisse dood ben in opgetekend
dat heeft mijn getergd lijf zo berekend.
© Copyright RonDietvorst
Ingezonden door
RonDietvorst
Geplaatst op
12-01-2020
Over dit gedicht
Over drank