Leven en dood
Ik moet wel sterven,
anders heb ik nooit geleefd.
Als ik lach, herinner ik me ook mijn tranen.
Soms moet ik schreeuwen om mijn pad vrij te maken,
soms huil ik de mensen naar me toe.
-
Ik weet veel. Ik weet niks.
Ik vlieg in mijn dromen en in mijn fantasieën,
en als ik val blijf ik vaak liggen tot ik weer anders kan.
Ik moet wel sterven, anders heb ik nooit geleefd.
-
Leg mij te rusten op de velden waarop ik liep.
Strooi ook een deel van mij tussen de rozen,
en het laatste restje over zee.
-
Dan ben ik daar waar ik jou ooit weer ontmoet.
Maar eerst moet ik sterven, anders heb ik nooit geleefd.
---
Ingrid van der Weegen 2019
www.debronmedia.com
© Copyright Ingrid van der Weegen
Ingezonden door
Ingrid van der Weegen
Geplaatst op
29-09-2019
Over dit gedicht
Dit gedicht spreekt voor zich. Copyright Ingrid van der Weegen.