levi absalom

Levi absalom

zijn tong is scherp
zij neus is krom
zijn huis een houten doos
die hij verkoos
boven stenen monumenten

Levi's huiverhart
het deed hem altoos zeer
het klopt opeens niet meer
ik zie mezelf niet langer
in de spiegel
van zijn doffe ogen

ik zoek naar trekjes in 't gezicht
en in het schaduwschemerlicht
zie ik zijn lichaam is gelijk
iets dat overblijft

de handen blauw gevouwen
de bijbel in zijn schoot
enkele getrouwen wenen
Levi Absalom is dood

© Copyright Istvan Koning

Ingezonden door

Istvan Koning

Geplaatst op

23-09-2019

Over dit gedicht

overlijden, marktkoopman, laatste groet

Tags

Afscheid Mortuarium