
levi absalom
Levi absalom
zijn tong is scherp
zij neus is krom
zijn huis een houten doos
die hij verkoos
boven stenen monumenten
Levi's huiverhart
het deed hem altoos zeer
het klopt opeens niet meer
ik zie mezelf niet langer
in de spiegel
van zijn doffe ogen
ik zoek naar trekjes in 't gezicht
en in het schaduwschemerlicht
zie ik zijn lichaam is gelijk
iets dat overblijft
de handen blauw gevouwen
de bijbel in zijn schoot
enkele getrouwen wenen
Levi Absalom is dood
© Copyright Istvan Koning
Ingezonden door
Istvan Koning
Geplaatst op
23-09-2019
Over dit gedicht
overlijden, marktkoopman, laatste groet