Vertroostinghe voor Mat
Voor Mat, Voor Rebekka, Wander en Ron. Voor Judith en voor Anne-Paul
“Vertroostinghe†voor Mat bij het overlijden van zijn vrouw An.
o vluchtigheid van minnen
o zoet en zout verdriet
waar levens steeds opnieuw beginnen
want zonder einde is er niet
je ziet haar lachend lijden
om de kinderen van haar schoot
je ziet haar geest bevrijden
leest haar woorden op je brood
je voelt de donk're hunkering
dat snakt naar enig licht
daar doofden alle sterrenÂ
verdwenen uit je zicht
voelt nog haar gulle liefde
warm en zoet van toon
iedereen die neemt er van
zomaar wonderschoon
haar woord o zachte klank
als honing in de mond
je voelt onzeg'bre dank
voor alles wat je bond
haar beeld'nis ankert zich voor eeuwig
voor eeuwig in jouw licht
aan de randen van de hemel
wuif je haar uit zicht
© Copyright Istvan Koning
Ingezonden door
Istvan Koning
Geplaatst op
23-09-2019
Over dit gedicht
Een troostgedicht voor mijn gorde vriend Mat Ringers, zijn kinderen en kleinkind, bij het overlijden van zijn vrouw An