Herinnerde vriend

Wie klopt daar
aan de deur van het schaduwrijk
om bloemen te kussen
en dekens te schudden

zijn geest legt zich neer
in een oeverloos bed
zonder gedachten of dromen

soms ziet hij stilte
even bewegen
zonder emotie

er danst een schim
ritmisch in leegte
hij telt zijn woorden

wanneer hij alleen is
staart hij in duister
naar zwijgende namen
vol liefde en vriendschap
tekent hij zijn ziel

voor dat
laatste heimwee
de ochtenddroom
laat ontwaken

ligt hij bewegingloos naakt
nooit vergeten in vroeger
herinnerde vriend
voor altijd een dromer

in gedachten kunnen we
overal zijn.

© Copyright mobar