De visser de man

Uit 'Het epigonium'

Hij ging een dag uit vissen
de dichter van het lange water
waar het kind te slapen lag
onder het kroos verdreven

steeds verder voortgedreven
van de moeder en haar borst
gooide hij weids zijn dobber uit
waarop in de lucht iets plofte

het spiegelde tussen de lissen
op het uur waarop van het water
de diepte weer ter inzage lag
en het kind even kwam tot leven.

Guido van Geel