Trek

'T gaat best goed,
zonder te krabben.
Maar de jeuk groeit,
zo erg dat ik wel moet.

Die donkere kant,
diep in mij verborgen.
Zo puur maar onzuiver,
dwingt me tot de rand.

Van wat toelaatbaar is,
brengt me in de war.
Maar laat me gloeien tegelijk,
En stilt mijn diep gemis.

Het laat me jou verslinden,
zonder schaamte in 't geniep.
Met mijn hoofd en met mijn lenden,
om samen even rust te vinden.