Hospice

Wat hebben we toen veel gepraat
die dagen dat we voor je mochten zorgen.
Over de dood die langzamerhand
jouw vertrouwde vriend was geworden.

Je was zo lief, vol wijsheid en geduld.
Zo blij met elke lach en wilde het liefst
nog ons verwennen, met lekkernijen,
en belangstelling voor ieder die je zag.

Je had die weken alles al aanvaard,
het boek kon worden gesloten.
Met dankbaarheid voor wat er was
en aanvaarding van wat had ontbroken.

Een goed leven helemaal voltooid,
de levenslessen in je opgenomen.
Soms vertel ik je nog wel eens wat
in vage en slecht onthouden dromen.

© Copyright rita arends