verlegenheid

Zou je de tijd kunnen resetten
dan meldde ik me daarvoor aan.
Tientallen jaren terug in de tijd,
om dingen opnieuw te ervaren,
zonder die nare verlegenheid.

Vertrouwen kwam pas later,
het weten wat en wie je bent.
Was veel te bang voor een flater.
Bang voor gepest en geplaag.
Ik gaf ze nu de volle laag.

De angst ondertussen verdwenen,
hiervoor kwam mildheid en begrip.
Het is zo moeilijk jong te zijn,
volwassen worden doet vaak pijn.
Maar dat weet ik pas nu.

Die lastige pesters van toen
waren net zo onzeker als ik.
Overschreeuwden hun angst
met enorm veel branie gedoe.
Ach, wat doet het er nu nog toe.

© Copyright rita arends

Ingezonden door

rita arends

Geplaatst op

14-05-2019

Over dit gedicht

puberteit

Tags

Pesten Puberteit