De vloed
Toen stralen uit de nacht de wolken raakten
rees de zon die dag niet meer alsof de nacht
de dag voor altijd het licht benomen had
Toen sloten de nevelen zich tot het duister
begon de regen er voor altijd uit te dreinen
die dag dat het water uit de aarde welde
Toen steeg steeds meer steeg het water
alles verdween langzaam en zeer gestaag
tot er verder deze keer niets meer dreef.
Guido van Geel
© Copyright guido
Ingezonden door
guido
Geplaatst op
03-04-2019
Over dit gedicht
'Je moet roeien met de riemen die je hebt', zei de kapitein en punterde voort.