Papa

Ik kijk naar je op maar ik kijk naar beneden, shit waar zijn we gebleven.
Ik moet strijden, blijven leiden in deze leven.

Niemand had verwacht dat ik mijn examens zou halen, kijk naar me nu en nu kijk je weer anders naar me. Laat me.

Laat me alleen zijn want ben niks anders gewend, opa en oma vertrokken zeker dat ik ze niet meer ken.

Papa zou niet trots zijn op jullie manier van doen en laten, laat staan het achterlaten na het dood van mijn vader.

Jullie dachten jullie waren als opa en oma perfect, want onze geluk werd direct toen van 100 naar 0 gezet.

Het leven lacht ons uit met een schijnheilig lach, wie had dat gedacht, ik had de fk laatste lach.

Op 3 juni 2018 feliciteerden jullie mij, hoe durfden jullie, ik was gelukkig ik was fk blij.

Ik probeer mijn leven te leven zoals ik het wil. Niet altijd met succes ook al behaalde ik maar een deel.

Na het verliezen van papa probeerde ik mijn best, tot dat jullie ons verlieten jullie hebben mijn fk schooljaar verpest.

Van positieve gedachten naar negatieve nachten, probeerde ik te zoeken naar de positieve in negatieve krachten.

Maar papa ik kijk nu naar u in het hiernamaals, weet op je ceremonie had jij een volle zaal.

Ik kijk trots naar u, als een trotse zoon naar zijn vader, we doen onze vader zoon dingen als ik bij je kom later.

Rust in vrede

© Copyright AnonymousWriter

Ingezonden door

AnonymousWriter

Geplaatst op

05-02-2019

Over dit gedicht

Dit gaat over een deel van mijn gevoelens hoe mijn vader overleed 2 jaar geleden wanneer ik 15 was en hoe mijn opa en oma ons in de steek liet na zijn dood.

Tags

Ikmisje Rip Rustinvrede