Strandwandeling

golven rollend op volle zee
de wind die de vermoeide zeemeeuw draagt

de branding aan het strand
niet als een dans, gespetter van vreugde,
maar vechtend schuim gaat liggen op het land
zinkt in het zachte zand
dat hem dagelijks wacht
dagelijks
onherroepelijk voortgaand
meer dan mensenlevens lang.

het strand, de waaiende wind
geeft ruimte, oneindige einder, de horizon

mijn gedachten verdrijven, loslaten mijn zwaar gemoed

de open zee buldert en rolt voort in een vage grijze zilveren beweging
een prachtige schittering, onophoudelijk ritmisch
keer op keer, geraas een rollende, rollende
stortvloed, keer op keer, ongeschreven
gedirigeerd door de wind

de golven slaan stuk op de zandbanken en vormen
aan de einder, in de vage voorjaarszon
een fonkelend, prachtige waas
betovering houdt me in de greep
moment van frisse lucht en koelte

de wind die waait, de frisse bries
alle geuren van de zee
zout, zilt,
de zee krachten van avontuur, vrijheid,
ik neem het op
beperken het onbeperkte

ik laat het niet los
gedachten krijgen ruimte
ik leg het vast in een ontembaar verlangen………………………..

J.S. 2014

© Copyright Parresia