Leonardo da Vinci

Leonardo da Vinci

langs de mooie meanderende stadsrivier Spaarne
door de oude binnenstad
wandelen
we

‘in een rivier is het water dat u aanraakt het laatste van wat er voorbij stroomt
en het eerste van wat er voorbij gaat stromen
zo is het ook met de tijd’
wijsheid door Leonardo
weids verspreid

wij
bij het oudste museum van Nederland
het Teylers Museum
beland

dagje uit
expositie van originele tekeningen
van de meester Leonardo da Vinci
is ons besluit

Leonardo een genie in de kunst en wetenschap
tekende als een bezetene verlopen figuren
op straat of in de kroeg gedetailleerd
met verfijning menselijke emotie
zo ragfijn geïllustreerd
ontzettend knap

of krijgslieden in het heetst van de strijd
en mooie dames die hij tegenkwam
zo tekende hij échte mensen
van vlees en bloed
arceringen met
zwart, rood
krijt

met zintuigen en intuïtie niet de "wijsheid" van anderen
vertrouwde op zichzelf en hoe hij de wereld ervoer
zijn zienswijze op de wereld te vormen
tekende hij de echte menselijkheid
het gelaat is de spiegel van de ziel
dat wilde Da Vinci aan ons kwijt

zie de vele portretten
waar veel gevoel is, is ook veel leed
wat schuilt er daar aan eenzaamheid
of lang verbeten jammerklachten
of aan een innerlijke strijd en
onbekende doemgedachten
enkele lijnen dat portret

dat mooie vrouwelijke gezicht
het oogcontact houdt de aandacht
even enkel op haar gericht

uitdrukken van menselijke emoties dat is iets wat Da Vinci deed
het laatste avondmaal dramatisch moment van verraad
alle emoties tot leven gebracht in één schilderij
wanhoop, vertwijfeling en nederigheid
je voelt enkel stilte
als je ervoor
staat

J.S. 2018

© Copyright Parresia