Stil
Stil
Het raast
een felle golf door mijn maagstreek
het stroomt door mijn aderen
mijn handen liggen stil
ik slik krampachtig
mijn ogen staren in het niets
mijn tong bevochtigd mijn lippen
dagelijkse geluiden om mij heen
in mij is het stil
Ik voel onheil heel dichtbij
ineens word mijn stilte verbroken
Mijn stem, verwachtingsvol, angstig
mijn oor gespitst
"Hallo lieverd"
"Mama?...een snik
versteend, stil
mijn oren suizen
Ik bevries,de wereld staat stil
Meisje, mijn meisje nog zo jong...
de stilte verdwijnt er woed alleen nog machteloosheid, kwaadheid
en verdriet.
In mij zal het nooit meer stil zijn
© Copyright Eline
Ingezonden door
Eline
Geplaatst op
14-11-2018
Over dit gedicht
Het leven staat even stil al je hoort dat je dochter haar leven niet zeker is.