Spaanse griep

Ze was nog maar een peuter
toen eerst haar vader,
tien dagen later
moeder stierf.

Haar broertje,
een flinke kleuter,
begreep het ook nog niet.
Opeens was oma moeder,
altijd in het zwart,
zwijgen was gewoon.

De zware fotodoos,
keer op keer geopend,
spreekt droefheid,
tekent tijd.
In hun gezichtjes
mist het kind.

Boven verledenfoto’s
ontdekt haar dochter
steeds meer gelijkenis,
herleeft in haar
de jong gestorven moeder.

Coby Poelman - Duisterwinkel

© Copyright Coby Poelman-Duisterwinkel

Ingezonden door

Coby Poelman-Duisterwinkel

Geplaatst op

05-10-2018

Over dit gedicht

Binnen twee weken vader en moeder verloren aan Spaanse griep

Tags

Griep Herinnering Spaanse Vroeger