Krassen overal

Elke keer die pijn,
het is niet meer fijn,
Afspraken die ik niet na kom,
wat ben ik toch dom,
Ik heb beloof het niet meer te doen,
Maar al die krassen,
Wat ben ik toch een oen!
Ik draag alleen maar jassen,
Om mijn littekens te verbergen,
En dat is het meest erge