Stilte op haar troon

Begrijp jij dan de stilte niet?
Weet je wel wat zij met me doet?
Snap je dan deze kwelling niet?
Die ik steeds verdragen moet?

Of voel jij ook die leegte wel?
Als er geen contact kan zijn?
Waarmee de stilte wordt gevoed?
Zeg me voel jij ook die pijn?

Mijn hart klopte in lange tijd,
niet zo hard de stilte door.
Wat is het dat je de moed ontneemt?
Of kiest jouw hart er telkens voor?

Om de stilte te plaatsen op haar troon,
waar zij zich laaft zo schaamteloos.
Met haar door mij gevlochten kroon,
Aan mijn hartje o zo broos.

© Copyright Dromende Dichter