I’m a man

Dit lichaam voelt niet als mij
Ik haat het als ik in de spiegel kijk
Ik schaam me voor wie ik ben
Wil niet dat iemand me zo kent

De woorden die ik wil zeggen
Maar aan niemand durf uit te leggen
Mijn geschreeuw gaat in stilte voorbij
Enkel de echo raast door in mij

Mijn gedachten strijden in mijn hoofd
Geen middel die mijn pijn verdoofd
Enkel fysieke pijn kan me troosten
Maar geeft me geen reden op iets goeds te proosten

Het leven zo mooi, zoveel te geven
Maar ik kan niet met mezelf leven
Gevangen in een web van pijn
Onzichtbaar in de mist van mijn geheim

Zelfhaat verdrinkt me in mijn bestaan
Elke verkeerde benaming laat me vergaan
Niemand kan zien wie ik van binnen ben
Niemand die mijn ware ik kent

Hoop is als een droom die nooit wordt waargemaakt
Omdat ik een nachtmerrie leef waar ik maar niet uit ontwaak
Als ooit maar eens werd gezegd jij bent een man
Heel misschien dat ik dan weer verder kan

© Copyright Skyline

Ingezonden door

Skyline

Geplaatst op

03-04-2018

Over dit gedicht

Who are you when you may not exist?

Tags

Alone