I’m a man
Dit lichaam voelt niet als mij
Ik haat het als ik in de spiegel kijk
Ik schaam me voor wie ik ben
Wil niet dat iemand me zo kent
De woorden die ik wil zeggen
Maar aan niemand durf uit te leggen
Mijn geschreeuw gaat in stilte voorbij
Enkel de echo raast door in mij
Mijn gedachten strijden in mijn hoofd
Geen middel die mijn pijn verdoofd
Enkel fysieke pijn kan me troosten
Maar geeft me geen reden op iets goeds te proosten
Het leven zo mooi, zoveel te geven
Maar ik kan niet met mezelf leven
Gevangen in een web van pijn
Onzichtbaar in de mist van mijn geheim
Zelfhaat verdrinkt me in mijn bestaan
Elke verkeerde benaming laat me vergaan
Niemand kan zien wie ik van binnen ben
Niemand die mijn ware ik kent
Hoop is als een droom die nooit wordt waargemaakt
Omdat ik een nachtmerrie leef waar ik maar niet uit ontwaak
Als ooit maar eens werd gezegd jij bent een man
Heel misschien dat ik dan weer verder kan
© Copyright Skyline
Ingezonden door
Skyline
Geplaatst op
03-04-2018
Over dit gedicht
Who are you when you may not exist?