Als een naakt zijn in de lucht

Als een naakt zijn in de lucht

Goedemorgen mijn lief stilte duifje
Hoe hou ik onze carrousel aan het draaien
Omdat begeerte als een visioen blijft kruipen
En de woorden die ik uiteindelijk tegen jou wilde zeggen
Stilletjes, hun wachthuisje behouden in het veilige midden …
Als een naakt zijn in de lucht

Tijdens ‘n onbewaakt spanningsveld loop ik liever alleen
Terwijl ik eerder van mijn handreiking overtuigd leek
Vleugels zijn er om ons samen te verwarmen
Ergens voel ik dat je rilt en naar ze snakt
Maar als opnieuw jouw ogen stiekem blijken waar te nemen
Rolt er een traan van gemis over mijn wang …
Als een naakt zijn in de lucht

En eenmaal op de fiets in het schaduwdal
Staan schapen gewoontjes te grazen in het land
Door timide houdt de wacht stand
En laat de wil haar echo ongemerkt op het wegdek achter …
Als een naakt zijn in de lucht

Stilte duifje, help me, en draai je om
Ik zal nader tot jou komen
Het is niet de schrik voor een terugwijzen
Maar het keerpunt richting een nieuw begin
Stortvloeden zijn door zachte stralen uitgewist
Hartzeer kan ik niet eeuwig de joker blijven geven
Ik sta voorzichtig in het midden …
En omlijst mijn liefde als een naakt zijn in de lucht

__ // __

© Persoonlijke woorden geschreven door Madeleine Oppelaar. 25 Januari 2018. Tijd close: 15:03 uur. Gelieve niet kopiëren zonder een schriftelijk toezeggen van de auteur. Dank !

© Copyright madeleine oppelaar

Ingezonden door

madeleine oppelaar

Geplaatst op

23-02-2018

Over dit gedicht

Je naakt voelen als woorden veilig in het midden blijven hangen en niet gezegd worden (maar je liefde is wel te zien).

Tags

Liefde